Oink! in de spotlight: Dit is Heidy!

Vorig jaar heeft Oink!, net als Prokino en Us Stekje, het Keurmerk Peuterspelen ontvangen vanuit de gemeente Smallingerland. Iets waar we trots op zijn en wat het belang van peuterspelen nog eens benadrukt. Voor de website van 'Het begint bij peuterspelen' is ons eigen juf Heidy onlangs geinterviewd!

Juf Heidy werkt op de Wigwam. En om Heidy nog iets beter te leren kennen delen we het interview ook graag hier! Wil je graag meer weten over het Keurmerk? Neem dan zeker even een kijkje op de website.

Als eerste willen we natuurlijk graag even kennismaken met Juf Heidy

Ik ben Heidy Huitema en ben al jaren actief in het peuterspeel-landschap hier in de regio. Oorspronkelijk kom ik uit Bolsward maar ik woon nu al zo’n 30 jaar in Drachten. Ik ben een lange tijd actief geweest als vrijwilliger in het peuterspelen toen de kans voorbij kwam om als pedagogisch medewerker in vaste dienst te treden. Je kan eigenlijk zeggen dat ik toen van mijn hobby, mijn werk maakte. Al voelt het niet als werk. Dit is wie ik ben.

Heb jij zelf vroeger ook op iets vergelijkbaars als Peuterspelen gezeten?

Poeh…nee, volgens mij had je dat toen nog niet. Toen ik vier jaar was ging ik naar de kleuters en twee jaar later naar klas 1, zoals dat toen heette.

Met wat voor gevoel ben jij vandaag naar De Wigwam gegaan?

Ik ga altijd met een glimlach deze kant op. Je weet nooit wat je kan verwachten van de dag dus ik kan niet anders dan met een open blik de dag beginnen. Natuurlijk bedenk ik wat ik die dag wil gaan doen/bereiken en probeer dat op zo’n leuk mogelijke manier in te vullen. Een mooie uitdaging gedurende zo’n dag vind ik het als een kind verdrietig of boos is of zich niet veilig voelt. Door het kind een ander beeld voor te houden kun je zijn gemoedstoestand draaien en er weer een positieve wending aan geven. Ik geniet van het moment waarop de kinderen lachen en zich veilig voelen om zichzelf te laten zien. Er is natuurlijk geen kind dat hetzelfde is. Per kind moet je ontdekken op wat voor manier hij/zij het beste te bereiken is en hoe je het kind kan helpen in zijn/haar opgroeiproces.

Wat is de mooiste les die jij zelf van een peuter hebt geleerd?

Oeh, dat is een goede vraag. Ik leer namelijk elke dag van de peuters. Ik denk dat het mooiste dat ik elke dag van peuters leer het stuk zelfreflectie is. Door hun onbevangenheid, puurheid en blijdschap houden ze mij onbewust op elk moment een spiegel voor. Kinderen zijn ontwapenend en dat helpt mij ook weer in mijn ontwikkeling. Je kan dus zeggen dat wij hier samenwerken. We helpen elkaar. Dat merkte ik het meeste toen ik in een verdrietige periode zat vanwege het overlijden van mijn ouders. Op het moment dat ik de kinderen zag kon ik alles veel beter relativeren en in perspectief zetten. Kinderen leven niet in gisteren of morgen. Die leven in het nu. Een eigenschap waar veel volwassenen een voorbeeld aan kunnen nemen.

Wat is het mooiste peuterwoord dat je ooit gehoord hebt?

Op een dag had ik nieuwe oorbellen in toen stak een peuter zijn hand op en zei: Juf, waarom heeft juf sleutels in de oren?

Wat denk jij dat de meerwaarde van Peuterspelen voor kinderen is?

Bij kinderopvang ontwikkeld een kind zich op een spelende manier richting de toekomst. Kinderen leren eigenschappen waarop ze kunnen bouwen in het vervolg van het onderwijs. Door het spelenderwijs ontwikkelen kunnen wij kinderen op een bepaald niveau brengen zodat ze een vliegende start krijgen bij de kleuters. Ook het sociale aspect is bij ons belangrijk. Vanuit kringmomenten leren de peuters hoe ze zichzelf kunnen zijn in een groepsproces, daar hebben kinderen veel aan in de toekomst. Ook krijgen ze alvast wat mee van het leren vanuit thema’s. Elke keer staat een ander thema centraal en daaromheen leren kinderen eigenschappen.

Afbeelding

Als jij voor een dag weer een peuter zou zijn, wat zou je dan het liefste doen?

Ik zou zo graag weer lekker willen spelen met zand, klei en water. Lekker rennen en alles ontdekken. Vanuit onbevangenheid de wereld ontdekken lijkt mij het mooiste wat er is. Dat zou ik graag wel weer eens willen meemaken. En dan met de bewustheid die ik nu heb. Dat lijkt me heerlijk!

Hoe zou jij De Wigwam omschrijven?

Het eerste wat er bij mij naar bovenkomt als ik aan De Wigwam denk is de ontdektuin die wij hebben. De buitenruimte biedt zoveel mogelijkheden om te ontdekken. We hebben een bijenhotel en een mooi tuintje. Verder is het echt een veilige plek waar iedereen zichzelf kan en mag zijn. Alles draait hier om ontwikkelen in een geborgen en veilige omgeving. Daar ben ik enorm trots op.

Hoe ziet een dag op De Wigwam er uit?

Om half 9 komt iedereen hier binnen. Helaas zijn daar door de coronapandemie geen ouders meer bij, die blijven buiten. Dan gaan we handen wassen en mogen de kinderen gaan spelen in een hoek naar keuze. Als de kinderen lekker gewend zijn (vaak rond een uurtje of 9) dan gaan we in de kring zitten en aan de slag met een thema. We zingen liedjes, knutselen, lezen boekjes en leren woordjes. Alles rondom het thema. Na de kring zingen we een vast liedje waardoor iedereen weet dat dat moment klaar is. Dan mogen de kinderen vrij spelen en zo rond half 11 is het opruimliedje. Vervolgens gaat iedereen weer in de kringen en eten we fruit en drinken we water. En daarna gaan we, als het mooi weer is, naar buiten. Bij slechter weer hebben we een hele grote beweegruimte in de hal. Na het buitenspelen komen de kinderen binnen, doen we het stampliedje en mogen de kinderen weer op hun eigen stoel zitten. We doen vaak nog een paar themaliedjes voor we naar ‘Dag Dag Allemaal’ gaan, het moment dat het dagdeel al weer voorbij is. Daarna worden de kinderen opgehaald.

Met wat voor gevoel sluit je zo’n dag dan vaak af?

Ik vind het fijn als ik de kinderen heb zien genieten. Wij kunnen ze houvast en structuur bieden waardoor kinderen de vrijheid voelen om zich te ontwikkelen. Er zijn bijvoorbeeld wel eens kinderen die huilen omdat ze hun ouders missen. Aan de hand van dagritmekaarten kunnen we ze dan laten zien welke momenten er nog zijn totdat hun ouders er weer zijn. Dat geeft vaak zo’n geruststelling dat het kind zich weer vrij voelt. Dat gevoel neem ik vaak mee naar huis. Het gevoel van de vrijheid voelen om jezelf te zijn!

 

(Tekst: Sytse Jongbloed)

Facebook

Twitter

Email